آرزوی نزدیکی به خدا اواخر قرون وسطی«حدود قرن 13 تا 15 میلادی» شکل گرفت. کلیسا ها هم باید این خواسته را نشان می دادند. از این رو سبک جدیدی از معماری,یعنی معماری گوتیک گسترش یافت. مفهوم گوتیک در قرون وسطی پدید نیامد,بلکه 100 سال بعد در عصر رنسانس -حدود 1420 م -در ایتالیا ابداع شد. گوتیک ابتدا مفهومی کم اهمیت بود,زیرا این سبک معماری را مختص فاتحان ایتالیا,گوت ها,می دانستند و گوت ها یعنی وحشی ها به امپراتوری روم غربی,و در پی آن به میراث فرهنگی و آیین های باستانی ایتالیا پایان بخشیده بودند.در حقیقت,این سبک معماری از فرانسه نشات گرفته بود,ولی به سرعت در سراسر اروپای مسیحی گسترش یافت. در بناهای سبک گوتیک سعی می کردند که همه چیز از جمله پنجره ها -که بخش بالایی آنها به شکل قوس های جناغی نوک تیز بود-ستون ها,برج های کوچک و البته برج های ناقوس,رو به بالا و به سمت آسمان باشند

طاق ضربی های جناغی

تکنیک ساختمانی ویژه ای این سبک معماری را ممکن ساخت. در این سبک معماری,دیوارها بار ساختمان و سقف ها را تحمل نمی کردند,بلکه طاق ضربی های جناغی فشار سقف را روی ستون هایی تقسیم می کردند که آنها نیز به وسیله پایه هایی بلند و از طرف بیرون بنا تقویت شده بودند.طاق های ضربی عملکردی شبیه استخوان بندی بدن انسان دارند.به این ترتیب,دیوارهای خارجی دیگر فشار چندان زیادی را تحمل نمی کردند و در نتیجه می توانستند به همان نسبت نازک و دارای پنجره های متعدد باشند.درآن زمان نمی توانستند نیروی نهایی را که بر ساختمان وارد می آمد,از پیش به طور دقیق محاسبه کنند و استادان معماری باید متکی بر تجربه و حدس و گمان خود عمل می کردند. به همین دلیل,معماران برجسته شخصیت های مشهوری بودند.اغلب تعداد افرادی که در کلیسا ها جای می گرفتند ,بیش تر از کسانی بود که در شهر زندگی می کردند و برج ها نیز بسیار بلندتر از حد لازم بودند.ولی به همین دلیل ,کلیساهای سراسر جهان ثروت وکثرت دینداران خود را به نمایش می گذاشتند و امروز هم نشانه و نماد هر شهر به شمار می روند.